فیزیولوژی ورزشی
انسیه یزدخواستی؛ فرناز سیفی اسگ شهر؛ رضا فرضی زاده
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین مقاومتی تناوبی با شدتهای مختلف بر سطوح اینترلوکین -6 (IL-6)، فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا (TNF-α) و نوروگلین-4 (NRG-4) در مردان چاق بود.روش: در این پژوهش نیمه تجربی، 44 نفر از مردان چاق 30-20 ساله شهر تبریز انتخاب و به 4 گروه کنترل، تمرین مقاومتی تناوبی با شدت پایین، شدت متوسط و شدت بالا تقسیم شدند. در ادامه ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین مقاومتی تناوبی با شدتهای مختلف بر سطوح اینترلوکین -6 (IL-6)، فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا (TNF-α) و نوروگلین-4 (NRG-4) در مردان چاق بود.روش: در این پژوهش نیمه تجربی، 44 نفر از مردان چاق 30-20 ساله شهر تبریز انتخاب و به 4 گروه کنترل، تمرین مقاومتی تناوبی با شدت پایین، شدت متوسط و شدت بالا تقسیم شدند. در ادامه آزمودنیهای گروه تمرین مقاومتی، برنامه تمرین خود را به مدت 12 هفته، سه جلسه در هفته با 3 شدت متفاوت (40% 1RM با 20 تکرار، 60% 1RM با 12 تکرار و 80% 1RM با 10 تکرار) انجام دادند. 48 ساعت قبل از اولین جلسه تمرینی و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین مقاومتی، ویژگیهای فردی آزمودنیها و مقادیر سرمی IL-6 ، TNF-α و NRG-4 با استفاده از روش الایزا اندازهگیری شد. یافتهها: یافتههای پژوهش نشان داد که 12 هفته تمرین مقاومتی تناوبی موجب کاهش سطوح IL-6 (01/0=P) در گروه تمرین با شدت بالا و افزایش سطوح NRG-4 (001/0=P) بعد از تمرین مقاومتی تناوبی با هر سه شدت در مردان چاق شد، اما اثر معناداری بر سطوح TNF-α (05/0=P) نداشت.کاهش IL-6 و افزایش سطوح نوروگلین-4 در گروه تمرین مقاومتی تناوبی با شدت بالا نسبت به گروههای دیگر بیشتر بود ( به ترتیب 02/0=P و001/0=P ). نتیجهگیری: به نظر میرسد، تمرینات مقاومتی تناوبی با شدتهای مختلف میتواند باعث بهبود شاخصهای التهابی و نوروگلین-4 در افراد چاق شود؛ که این بهبود در تمرین مقاومتی با شدت بالا نمایانتر بود.
فیزیولوژی ورزشی
نادر نجفی؛ فرناز سیفی اسگ شهر؛ رقیه افرونده
چکیده
سابقه و هدف: چاقی و اضافه وزن از جمله عوامل خطرزای ابتلا به برخی بیماریهای مزمن می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین مقاومتی تناوبی با شدتهای مختلف بر سطوح گیرنده شبه تول 2 و4 و دکتین-1 در مردان چاق بود.روش کار: 44 نفر از مردان چاق 30-20 ساله شهر تبریز انتخاب و به 4 گروه کنترل و تمرین مقاومتی تناوبی با سه شدت پایین، متوسط و شدت بالا ...
بیشتر
سابقه و هدف: چاقی و اضافه وزن از جمله عوامل خطرزای ابتلا به برخی بیماریهای مزمن می باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرین مقاومتی تناوبی با شدتهای مختلف بر سطوح گیرنده شبه تول 2 و4 و دکتین-1 در مردان چاق بود.روش کار: 44 نفر از مردان چاق 30-20 ساله شهر تبریز انتخاب و به 4 گروه کنترل و تمرین مقاومتی تناوبی با سه شدت پایین، متوسط و شدت بالا تقسیم شدند. آزمودنیها تمرینات خود را به مدت 12 هفته، سه جلسه در هفته با 3 شدت 40%، 60% و 80% 1RM انجام دادند. 48 ساعت قبل از اولین جلسه تمرینی و 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرین مقاومتی، ویژگیهای فردی آزمودنیها و مقادیر دکتین-1، TLR4 و TLR2 اندازهگیری شد. نتایج: دوازده هفته تمرین مقاومتی تناوبی با شدتهای مختلف باعث اختلاف معناداری در سطوح دکتین-1(001/0=P)، TLR4 (001/0=P) و TLR2(001/0=P) در گروههای مختلف میشود. این اختلاف برای شاخص TLR4 در گروه تمرین با شدت متوسط (01/0=P) و شدت بالا (01/0=P) نسبت به کنترل معنادار بود. همچنین، در شاخص TLR2 نیز اختلاف معنادار در گروه تمرین با شدت پایین(001/0=P)، متوسط(01/0=P) و بالا(01/0=P) نسبت به کنترل بود. همچنین، اختلاف معناداری در گروه تمرین با شدت متوسط (01/0=P) و بالا(01/0=P) نسبت به کنترل در سطح دکتین-1 مشاهده شد. نتیجه گیری: تمرینات مقاومتی تناوبی با شدتهای مختلف به مدت 12 هفته میتواند باعث کاهش دکتین-1، TLR4 و TLR2 سطوح در مردان چاق شود؛ که این بهبود در شدتهای بالا و متوسط بهتر بود.